Czerwień krezolowa

Czerwień krezolowa
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
S,S-dwutlenek 4,4′-(3H-2,1-benzoksatiol-3-ilideno)bis-(2-metylofenolu)
Inne nazwy i oznaczenia
o-krezolosulfoftaleina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C21H18O5S

Masa molowa

382,43 g/mol

Wygląd

czerwonobrązowy krystaliczny proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

1733-12-6
62625-29-0 (sól monosodowa)

PubChem

73013

SMILES
CC1=C(C=CC(=C1)C2(C3=CC=CC=C3S(=O)(=O)O2)C4=CC(=C(C=C4)O)C)O
InChI
InChI=1S/C21H18O5S/c1-13-11-15(7-9-18(13)22)21(16-8-10-19(23)14(2)12-16)17-5-3-4-6-20(17)27(24,25)26-21/h3-12,22-23H,1-2H3
InChIKey
OBRMNDMBJQTZHV-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Rozpuszczalność w wodzie
bardzo dobra[1]
w innych rozpuszczalnikach
bardzo dobrze w etanolu[1]
Temperatura rozkładu

290 °C[2]

Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanego źródła[3]
Wykrzyknik
Uwaga
Zwroty H

H315, H319, H335

Zwroty P

P261, P305+P351+P338

NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła[4]
0
2
0
 
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Czerwień krezolowa – organiczny związek chemiczny, barwnik stosowany najczęściej jako chemiczny wskaźnik pH.

Zakresy pH zmiany barwy[5]:

  • 0,0 (czerwony) – 1,0 (żółty)
  • 7,0 (żółty) – 8,8 (czerwony)
Czerwień krezolowa
pH < 0,0 ⇄ pH 1,0–7,0 ⇄ pH > 8,8


Przypisy

  1. ↑ a b c Physical constants of organic compounds, [w:] David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, ISBN 978-1-4200-9084-0  (ang.).
  2. ↑ Czerwień krezolowa (105225). Merck Chemicals. [dostęp 2011-02-11]. (pol.).
  3. ↑ Czerwień krezolowa (nr 114472) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-07-12]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  4. ↑ Cresol red (nr 114472) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-07-12]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  5. ↑ A.K.A.K. Covington A.K.A.K., Acid-base indicators, [w:] David R.D.R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, ISBN 978-1-4200-9084-0  (ang.).