Giorgio Spinola
Kardynał biskup | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 5 czerwca 1667 | ||
Data i miejsce śmierci | 17 stycznia 1739 | ||
Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej | |||
Okres sprawowania | 10 maja 1721–7 marca 1724 | ||
Prefekt Kongregacji ds. Kościelnych Immunitetów | |||
Okres sprawowania | 1726–1739 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Diakonat | 6 czerwca 1706 | ||
Prezbiterat | 13 czerwca 1706 | ||
Sakra biskupia | 7 czerwca 1711 | ||
Kreacja kardynalska | 29 listopada 1719 | ||
Kościół tytularny | biskup Palestriny | ||
|
Data konsekracji | 7 czerwca 1711 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Fabrizio Paolucci | ||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Ferdinando Nuzzi | ||||||||||||||||||||||||||||||
|
Giorgio Spinola (ur. 5 czerwca 1667 w Genui, zm. 17 stycznia 1739 w Rzymie[1]) – włoski kardynał.
Życiorys
Był synem Cristofora Spinoli i Ersilii Centurione[1]. Początkowo studiował literaturę w kolegium jezuickim w Sienie, a następnie na tamtejszym uniwersytecie, w 1691 uzyskał stopie doktora utroque iure[1]. Po ukończeniu studiów został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i prałatem papieskim[1]. W 1695 został wicelegatem w Ferrarze oraz konsultorem rzymskiej inkwizycji[1]. W latach 1696-1699 był gubernatorem w Civitavecchia i superintendentem w Corneto[1]. Od 1699 do 1701 był gubernatorem w Viterbo, a od 1701 do 1703 – w Perugii[1]. 6 czerwca 1706 przyjął święcenia diakonatu, a tydzień później prezbiteratu[2]. 1 czerwca 1711 został wybrany arcybiskupem tytularnym Cezarei Kapadockiej, a sześć dni później przyjął sakrę[2]. Tego samego roku został mianowany nuncjuszem apostolskim w Hiszpanii, a dwa lata później w Austrii[2]. 29 listopada 1719 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Agnetis extra moenia[2]. Od 10 maja 1721 do 7 marca 1724 był sekretarzem stanu[2]. Od 20 lutego 1726 przez roczną kadencję pełnił rolę kamerlinga Kolegium Kardynałów[1]. Był także prefektem Kongregacji ds. Immunitetów Kościelnych, legatem w Bolonii i protektorem zakonu kamedułów[1]. Podczas nieobecności kardynała Annibale Albaniego (1736-1737), Spinola pełnił w zastępstwie rolę kamerlinga[1]. 3 sierpnia 1738 został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Palestriny[2].
Przypisy
- p
- d
- e
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644) |
|
---|---|
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829) |
|
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829) |
|
- ↑ w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII
- p
- d
- e
Prefekci Kongregacji |
|
---|---|
Prefekci Kongregacji ds. Soboru Trydenckiego |
|
- Treccani: giorgio-spinola