Stałe Lamégo

Stałe Lamégo (λ i μ) – stałe materiałowe materiału izotropowego wprowadzone przez Gabriela Lamé. Stałe te zostały wprowadzone ponieważ upraszczają zapis prawa Hooke’a dla materiałów izotropowych (dla których tensor sztywności zależy tylko od owych dwóch parametrów[1]). Jednostką obu stałych jest paskal.

Stała μ {\displaystyle \mu } jest równa modułowi Kirchhoffa i dlatego często nie stosuje się oznaczenia μ {\displaystyle \mu } tylko tradycyjne G . {\displaystyle G.}

Zależności opisujące stałe Lamégo w stosunku do innych stałych materiałowych dla materiału izotropowego:

μ = G = E 2 ( 1 + ν ) , {\displaystyle \mu =G={\frac {E}{2(1+\nu )}},}
λ = E ν ( 1 2 ν ) ( 1 + ν ) , {\displaystyle \lambda ={\frac {E\cdot \nu }{(1-2\nu )(1+\nu )}},}

gdzie:

E {\displaystyle E} – moduł Younga,
G {\displaystyle G} – moduł Kirchhoffa,
ν {\displaystyle \nu } – współczynnik Poissona.

Przypisy

  1. Grupy symetrii tensorów czwartego rzędu, [w:] JaninaJ. Ostrowska-Maciejewska JaninaJ., PODSTAWY I ZASTOSOWANIA RACHUNKU TENSOROWEGO, IPPT PAN, 2007, s. 105, ISBN 978-83-89687-02-9, ISSN 0208-5658 .
Encyklopedie internetowe (właściwość materiałowa):
  • Britannica: science/Lame-constant