Fecr Suresi
- g
- t
- d
Fecr Suresi (Arapça: سورة الفجر, Surat'ul Fecr), Kur'an'ın 89. suresidir.[1] İniş sırasına göre 10. suredir. Sure 30 ayetten oluşur.[2]
Sure, ismini ilk ayetinde kendisi üzerine yemin edilen 'sabah aydınlığı, tan yerinin ağarması vakti' anlamına gelen 'fecr' kelimesinden almıştır.[3] Fecr Suresi'nin tamamı Mekke döneminde indirilmiştir.
Surede genel olarak Âd Kavmi, Semûd, İrem ve Fir'avun toplumları gibi eski kavimlere dair bâzı kıssalar, insanın kötülüğe yönelmesi, bunun sonuçları ve Âhiret anlatılmıştır.
