Kâğıthane-Piyalepaşa Tüneli
![Harita](https://maps.wikimedia.org/img/osm-intl,12,a,a,270x200.png?lang=tr&domain=tr.wikipedia.org&title=K%C3%A2%C4%9F%C4%B1thane-Piyalepa%C5%9Fa_T%C3%BCneli&revid=33339123&groups=_ce05fd25fecf5f488e4593fb178a47ae6dc3b840)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/D100-TR.svg/53px-D100-TR.svg.png)
Tüneller
Kâğıthane-Piyalepaşa Tüneli, İstanbul'da kara yolu ulaşımında kullanılan bir geçittir. İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından ortaya koyulan 7 Tepeye 7 Tünel projesi kapsamında inşa edilen tünellerin ilkidir. Yapımına 2006 yılına başlanan tünel, 4 yıllık inşaat sürecinin ardından, 14 Haziran 2010 tarihinde törenle kullanıma girdi.[1]
Tünel, Kâğıthane yakınlarında başlayarak Okmeydanı ve D100 kara yolunu alttan geçmekte ve Beyoğlu ilçesinin Kasımpaşa-Piyalepaşa semtlerinde son bulmaktadır. Gidiş ve geliş yönleri birbirinden bağımsız olarak, iki ayrı tünel hâlinde kazılmıştır. Piyalepaşa'da son bulan tünel, 2+2 şeritli, 500-600 metre uzunluğundaki bir bağlantı yoluyla Şişli'nin Bomonti semtine bağlanmaktadır. Burada, projenin ikinci ayağı olan Bomonti-Dolmabahçe Tüneli'yle birleşmektedir.
Tünelde ilk etapta yalnızca özel araçlar çalışırken; kısa süre sonra İETT'nin, tüneli kullanacak yeni bir otobüs hattı (48T) ihdas etmesiyle tünel toplu taşımacılıkta da kullanılmaya başlandı.[2] Tünelin kullanıma girmesiyle Kâğıthane, Hamidiye ve Seyrantepe, Alibeyköy bölgelerinden Taksim ve Beşiktaş gibi önemli merkezlere ulaşmak büyük ölçüde kolaylaştı. Yoğun saatlerde 45 dakika süren Kâğıthane-Taksim arası yolu, Kâğıthane-Piyalepaşa Tüneli ve ardılı Bomonti-Dolmabahçe tüneliyle 5 dakika da almak olanaklı hâle geldi.[3]
Kaynakça
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi;İBB
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ "İETT'den Kağıthane'ye yeni hat…". iett.gov.tr. 4 Ağustos 2010. 3 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2015.
- ^ "İstanbul'un ikinci 'Tünel Yolu' da hizmete girdi". ibb.gov.tr. 16 Haziran 2010. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2015.